El Clasico

Buenas dias a todo,

Ik hoor julie al zeggen, eidelijk fotos! Dit zijn de eerste 5 ( ik kan er maar 5 per keer uploaden en dit duurt verschrikelijk lang, dus de andere volgen nog...)

Slecht nieuws... mijn fototoestel is stuk... ik weet niet wat er mee gebeurt is, ineens doet hij niets meer. Enfin, dan koop ik maar een nieuwe.

Vorige zondag was een belangrijk moment voor elke Guayacuilaan... Die dag werd namelijk de belangrijkste match van het jaar gespeeld, el Clasico. Dit is 1 match en de 2 teams zijn Barcelona en Emelec. Valt te vergelijken met een derby zoals bij ons Club- Cercle bijvoorbeeld

Guayaquil is verdeeld in 2 soorten mensen. De Barcelonisten (geel truitje), en de Emelecisten(blauw). Aangezien iedereen van mijn familie hier Barcelonist is en omdat ze beter zijn dan Emelec, ben ik ook Barcelonist. :)

Enfin, die zondag begon de match om 5 uur in de namiddag. Om 10 voor 5 waren de anders o zo drukke en lawaaierige straten van Guayaquil totaal verlaten... Iedereen stopte met werken, zelfs de politie. Iedereen zat oftewel in het Stadion van Emelec (Barcelona speelde uit), of voor zijn tv gekluisterd. Ik zat bij Stalin, een vriend van Evelyn met nog wat maten voor tv. Met een Budweiser in de hand (= verdunde limonade).
Liederen werden gezongen, aan beide kanten. Terwijl de Emelecisten hun lied zongen, riepen wij:"No joras, no joras, Emeleciste maricon!"( stop met bleiten, stop met bleiten, Emelecist Janet! )

Veel tijd om te zingen was er echter niet, want in de 3e minuut scoorde Barcelona! GOOOOOOOAAAAL!!! ( De commentators van de matchen zijn hier veel gepasioneerder en durven "GOAL!" wel 1 minuut lang roepen wat soms grappig is)
Niet veel later, in de 6de minuut, scoorde Barcelona weer! Wat een afgang! Voor 20 minuten gepasseerd waren, viel de 0-3. Alsof dat nog niet erg genoeg was, kreeg Emelec 8 gele en 2 rode kaarten op hun bakkes!

Die avond was het niet veilig om in een cafe binnen te stappen... Je kan je niet inbeelden hoe voetbalfans hier kunnen feesten... beesten zijn het :D! Zatte mensen op straat, autos met vlaggen die non stop claxoneren... iedereen drinkt, de Barcelonisten om te vieren en de Emelecisten om zo'n zwaar verlies zo rap mogelijk te vergeten.
Wat een dag was me dat...
De volgende dag op school werd er over niets anders gepraat.

Wist je datjes over vanales en nog wat:
Wist je dat...
...je hier in een apotheek ook water, cola, chips en zelfs sigaretten kunt kopen?
...het eerste wat je doet als je in een auto stapt niet je gordel aandoen is, maar je ruit afdraaien?
...iedereen hier minstens 2 keer per dag doucht?
...er geregeld gevechten uitbreken tussen Barcelonisten en Emelecisten?
...er hier 2 woorden zijn voor "nu"? Ahora is nu, maar breed genomen, het kan nu binnen 5 minuten zijn bijvoorbeeld. Als je echt NU wilt zeggen, zeg je "ahorita".
...in de school er verchillende lessen zijn waarin we helemaal niets doen? Als de leraar geen zin heeft, niet op tijd is, of als er een interessant gesprek gevoerd word.
...ik al verchillende meisjes van me heb moeten afslaan? Blijkbaar had ik vanaf dag 1 in school al een aanbidster... daarna volgden er nog 3...DIKKE PECH dat er niets deftig tussen zat. :(
...er hier ongelofelijk veel geroddeld word? Als ik alles zou moeten geloven wat (vooral meisjes) me vertellen, is ieder meisje op mij verliefd en is iedere jongen homo...
...de leraren hier voor hun (harde) werk maar liefst 1,50 dollar per uur betaald worden?


Zo, dat was het weer.
De groeten,
chiao!

PS: fotos van links naar rechts, boven eerst: het vliegtuig! van Madrid naar Quito, Een uitzicht over Quito als je uit het vliegveld stapt, 3 Belgische AFS'ers... , Nog een Belgische AFS'er, Wouter, Het verblijf van AFS in Quito. Onze slaapkamer. Links een Italiaan en rechts een Duitser. Meer fotos volgen nog